چطور پیج‌ها پرخطر در اینستاگرام علامت‌گذاری می‌شوند 2025 ؟ - آژانس VIP سی پرشین

Internal Risk Flag چیست و چرا اینستاگرام پشت‌صحنه پیج‌ها را رتبه‌بندی ریسکی می‌کند؟

پیج‌ها پرخطر در اینستاگرام | وقتی یک پیج در اینستاگرام دچار مشکل می‌شود—چه هک باشد، چه دیسبل، چه محدودیت امنیتی—بیشتر کاربران تصور می‌کنند مشکل فقط «یک خطا» یا «یک اشتباه سیستمی» است. اما واقعیت پیچیده‌تر است. اینستاگرام برای هر حساب، یک شاخص پنهان از ریسک نگه می‌دارد: چیزی که در اسناد داخلی آن با عنوان Internal Risk Flag شناخته می‌شود.

این فلگ مثل چراغ‌های هشدار پشت داشبورد ماشین است.
در ظاهر همه‌چیز کار می‌کند، ولی سیستم داخلی می‌داند یک جای کار می‌لنگد.

اینستاگرام این شاخص را برای مدیریت میلیاردها کاربر نیاز دارد—چون هر روز میلیون‌ها گزارش، میلیون‌ها تلاش برای ورود، میلیون‌ها رفتار مشکوک، و میلیون‌ها محتوای قابل بررسی تولید می‌شود.
برای همین سیستم باید بتواند تشخیص دهد کدام حساب در اولویت بررسی و کنترل است.

اینجا همان جایی است که Internal Risk Flag نقش اصلی را بازی می‌کند.

۱) Internal Risk Flag یک امتیاز مخفی اعتماد است

پیج‌ها پرخطر در اینستاگرام | بسیاری از کاربران وقتی پیجشان پرخطر (High-Risk) می‌شود، تصور می‌کنند که یعنی حسابشان قطعاً بسته خواهد شد.
اما این درست نیست.
ریسک‌فلگ بیشتر شبیه یک Trust Score است—امتیازی که تعیین می‌کند:

• آیا به این حساب می‌شود اعتماد کرد؟
• آیا رفتارهایش طبیعی است؟
• آیا احتمال هک، کلاهبرداری، رفتار رباتی یا سوءاستفاده وجود دارد؟
• آیا این حساب در آینده نیاز به بررسی بیشتر دارد؟

اینستاگرام هیچ‌وقت این امتیاز را علنی نمی‌کند،
اما تصمیمات بزرگی مثل:

• ریپورت‌ شدن
• محدودیت اکشن‌ها
• ضعیف شدن ریچ
• فعال شدن چک‌های امنیتی
• سخت یا آسان شدن بازگردانی

مستقیماً به همین فلگ وابسته است.

۲) چرا این سیستم اصلاً وجود دارد؟

به‌خاطر حجم بالای تهدیدات، هک‌ها و رفتارهای مشکوک**

هر روز صدها هزار حساب در جهان:

• دیسبل می‌شوند
• سواستفاده تبلیغاتی می‌کنند
• از APIهای غیرمجاز استفاده می‌کنند
• از چند دستگاه ناشناس لاگین می‌کنند
• پیام‌های اسپم ارسال می‌کنند
• یا قربانی حمله می‌شوند

اینستاگرام نمی‌تواند همه را یکسان بررسی کند.
پس باید اولویت خطر تعیین کند.

Internal Risk Flag دقیقاً برای همین ساخته شده.
این سیستم مثل یک فیلتر بزرگ عمل می‌کند و حساب‌ها را در سه دسته اصلی قرار می‌دهد:

• Low-Risk
• Medium-Risk
• High-Risk

وقتی پیج در دسته High قرار می‌گیرد، مسیر بازگردانی آن چند برابر پیچیده‌تر می‌شود.

۳) چه چیزهایی باعث می‌شوند یک پیج پرخطر علامت‌گذاری شود؟

فلگ شدن همیشه به یک رفتار خاص وابسته نیست؛
بیشتر حاصل تجمعی از سیگنال‌هاست.
نمونه‌هایی که شدیدترین تأثیر را دارند:

• ورودهای متعدد از آی‌پی و کشورهای مختلف
• تغییرات عجیب در رفتار لاگین
• ورود با دستگاهی که سابقه‌اش با اسپم یا هک گره خورده
• ارتباط با پیج‌های قبلاً فلگ‌شده
• گزارش‌های زیاد کاربران
• بلاک شدن‌های متعدد
• استفاده از ربات، ابزارهای غیراسمی و کروم‌اکستنشن‌ها
• تغییرات ناگهانی در فالو، لایک، دایرکت

سیستم این سیگنال‌ها را مثل پازل کنار هم می‌گذارد و در نهایت تصمیم می‌گیرد حساب را «High-Risk» علامت‌گذاری کند.

۴) چرا فلگ بودن حساب، بازگردانی را سخت‌تر می‌کند؟

اینستاگرام برای پیج‌های پرخطر یک مسیر بازگردانی متفاوت دارد.
برای مثال:

• درخواست‌های بازیابی معمولی بی‌پاسخ می‌ماند
• Identity Check سخت‌تر می‌شود
• Selfie Video Validation فعال می‌شود
• احتمال ورود ایجنت انسانی کمتر می‌شود
• زمان بررسی طولانی‌تر می‌شود
• ربات‌های امنیتی سریع‌تر پاسخ می‌دهند

به زبان ساده:
سیستم فکر می‌کند این پیج ممکن است متعلق به یک فرد واقعی نباشد.

وقتی اینستاگرام نسبت به هویت حساب شک داشته باشد، بازیابی تقریباً غیرممکن می‌شود مگر از طریق مسیرهای تخصصی—جایی که ایجنت واقعی وارد می‌شود.

۵) چرا کاربران عادی نمی‌دانند حسابشان فلگ شده؟

چون اینستاگرام این امتیاز را نشان نمی‌دهد.
اگر نشان می‌داد:

• هکرها می‌توانستند سیستم را دور بزنند
• کاربران شاید رفتارهای مصنوعی انجام می‌دادند
• مدیریت ریسک پیچیده‌تر می‌شد

اما نشانه‌های غیرمستقیم وجود دارد:

• ناگهان اکشن‌ها محدود می‌شود
• پیام «Try Again Later» زیاد نمایش داده می‌شود
• ریچ به‌صورت غیرعادی افت می‌کند
• درخواست بازگردانی پاسخی نمی‌گیرد
• Selfie Video به‌اجبار فعال می‌شود

این رفتارها تقریباً همیشه نشان می‌دهند که حساب فلگ شده.

۶) نقش ایجنت اینستاگرام در پیج‌های High-Risk

در حساب‌های پرخطر، الگوریتم به‌تنهایی اجازه باز کردن مسیر بازیابی را نمی‌دهد.
اینجا تنها روش واقعی، دسترسی به ایجنت انسانی متا است.

ایجنت:

• وضعیت فلگ را بررسی می‌کند
• سابقه لاگین و آی‌پی را چک می‌کند
• مالکیت را تأیید می‌کند
• فلگ را ریست یا کاهش می‌دهد
• مسیر بازیابی را فعال می‌کند

برای همین کاربران نمی‌توانند بدون کمک متخصص، پیج‌های High-Risk را بازیابی کنند.
از نظر سیستم، «ریسک» باید توسط فرد انسانی کاهش یابد.

📞 09127079841
برای مشاوره تخصصی بازگردانی اکانت‌هایی که احتمالاً فلگ شده‌اند.

چه سیگنال‌هایی باعث فعال شدن Internal Risk Flag می‌شوند؟

سیستم Internal Risk Flag فقط بر اساس یک رفتار یا یک خطا فعال نمی‌شود.
اینستاگرام هزاران سیگنال را بررسی می‌کند و با کنار هم قرار دادن آن‌ها، تصمیم می‌گیرد یک حساب «پرخطر» است یا نه.
این همان چیزی است که باعث می‌شود بعضی کاربران بگویند:
«من اشتباهی نکردم، چرا پیجم فلگ شده؟»

واقعیت این است که Internal Risk Flag فقط رفتارهای آشکار را نمی‌بیند؛
رفتارهای پنهان، الگوهای غیرعادی و حتی ارتباطات پشت‌صحنه پیج هم در این سیستم نقش دارند.

در ادامه، مهم‌ترین دسته‌بندی‌های سیگنال‌هایی را می‌بینی که بیشترین تأثیر را روی فلگ شدن دارند.

۱) سیگنال‌های رفتاری (Behavioral Signals)

جایی که رفتار غیرعادی، اولین زنگ خطر است**

اینستاگرام رفتار کاربران را با یک الگوی پایه مقایسه می‌کند:
«این کاربر باید چطور رفتار کند؟»

هر انحراف شدید باعث افزایش ریسک می‌شود.
نمونه‌ها:

• افزایش ناگهانی فالوهای دریافتی
• اکسپلور رفتن غیرعادی پس از کاهش فعالیت
• لایک‌های زیاد در مدت کوتاه
• فالو/آنفالو با سرعت غیرطبیعی
• ارسال پیام‌های یکسان به چندین کاربر
• رفتارهای شبیه ربات یا اتوماسیون

اینستاگرام متوجه می‌شود که رفتار طبیعی انسان‌ها ریتم دارد؛
رفتار مصنوعی ندارد.

اگر ریتم شکسته شود → Risk Flag بالا می‌رود.

۲) سیگنال‌های دستگاه و سخت‌افزار (Device Signals)

این یکی از مهم‌ترین اما پنهانی‌ترین دلایل فلگ است.

اینستاگرام دستگاه شما را با فاکتورهای زیر تحلیل می‌کند:

• مدل گوشی
• نسخه سیستم‌عامل
• شناسه دستگاه (Device ID)
• سابقه ورود قبلی با این دستگاه
• اینکه آیا دستگاه در گذشته برای اسپم استفاده شده یا خیر
• تطبیق آی‌پی با دستگاه

اگر کاربر از دستگاهی استفاده کند که:

• پیش‌تر برای هک استفاده شده
• در گذشته متعلق به یک اسپمر بوده
• یا شناسه‌اش با حساب‌های دیسبل‌شده گره خورده

سیستم حتی بدون رفتار اشتباه، حساب را پرخطر می‌کند.

این یکی از عجیب‌ترین دلایلی است که خیلی‌ها نمی‌دانند.

۳) سیگنال‌های شبکه و آی‌پی (Network & IP Signals)

اینستاگرام محیط اینترنت شما را هم تحلیل می‌کند.
موارد حساس:

• ورود از آی‌پی‌های متعدد در یک روز
• تغییر ناگهانی کشور یا منطقه جغرافیایی
• ورود از VPNهای ناشناس و غیرپایدار
• استفاده از دیتاسنترهای شناخته‌شده برای اسپم
• آی‌پی‌هایی که سابقه نقض قوانین دارند

وقتی الگوی شبکه غیرعادی باشد، سیستم نتیجه می‌گیرد:

«این حساب احتمالاً کنترل ثابتی ندارد → ریسک بالا»

برای همین است که گاهی فقط استفاده از یک VPN اشتباه، کافی است تا پیج وارد چرخه محدودیت شود.

۴) سیگنال‌های امنیتی (Security Integrity Signals)

این بخش به هویت و مالکیت مرتبط است.

internal systems بررسی می‌کنند:

• چند بار درخواست تغییر پسورد ثبت شده
• آیا کاربر احراز هویت دو مرحله‌ای دارد
• آیا Selfie Video قبلاً رد شده
• آیا ایمیل/شماره قبلی مشکوک بوده
• آیا درخواست‌های Login Suspicious زیادی وجود دارد

اگر سیستم احساس کند:

«مالکیت واقعی حساب نامشخص است»
ریسک‌فلگ فوری فعال می‌شود.

به همین دلیل حساب‌هایی که هک می‌شوند تقریباً همیشه در وضعیت High Risk قرار می‌گیرند—even بعد از اینکه پس گرفته شوند.

۵) سیگنال‌های محتوایی (Content Signals)

این بخش برای پیج‌های کاری، هنری و عمومی اهمیت زیادی دارد**

سیستم بررسی می‌کند:

• آیا محتوا قوانین جامعه را نقض کرده
• آیا محتوا فیک، دزدی یا Repost بدون منبع است
• آیا از موسیقی‌های پرریسک یا محتواهای سیاسی/حساس استفاده شده
• آیا گزارش‌های کاربران زیاد بوده

هر گزارش واقعی توسط کاربران → یک امتیاز منفی است.

گزارش‌های زیاد = احتمال سوءاستفاده یا رفتار مخرب → فلگ شدن.

۶) سیگنال‌های ارتباطی (Relational Signals)

جایی که ارتباطات پنهان یک حساب را لو می‌دهد**

یکی از پیچیده‌ترین بخش‌ها:

اینستاگرام بررسی می‌کند:

• شما با چه پیج‌هایی تعامل دارید
• چه کسانی از پیج شما وارد حساب‌های مشکوک می‌شوند
• آیا فالوورهایتان خودشان فلگ شده‌اند
• آیا شما را پیج‌هایی دنبال می‌کنند که سابقه اسپم دارند

اگر چند حساب پرخطر با شما تعامل داشته باشند،
سیستم شما را هم «در شبکه ریسک» قرار می‌دهد.

این همان الگوریتمی است که با اصطلاح:

Risk Network Mapping

شناخته می‌شود.

۷) سیگنال‌های تاریخی و سابقه (Historical Signals)

اینستاگرام سابقه رفتار شما را ذخیره می‌کند:

• آیا قبلاً دیسبل شده بودید؟
• آیا قبلاً Limited شده بودید؟
• آیا قبلاً فلگ شده بودید؟
• آیا قبلاً از ابزارهای رباتی استفاده کرده‌اید؟

سابقه، شدیدترین عامل در ریسک‌فلگ است.

اگر پیج یک‌بار High Risk شود،
حتی بعد از اصلاح، مدتی طول می‌کشد اعتماد سیستم بازگردد.

چگونه فلگ شدن پیج، بازگردانی را چند برابر سخت می‌کند؟

فلگ شدن پیج فقط یک برچسب امنیتی نیست؛
یک «حالت دفاعی» است که اینستاگرام برای جلوگیری از سوءاستفاده فعال می‌کند.
به‌محض اینکه پیج وارد مرحله High-Risk شود، مسیرهای معمولی بازیابی تقریباً بسته می‌شوند.
این رفتار تعمدی است، چون سیستم تصور می‌کند این حساب ممکن است در معرض هک، نفوذ، جعل هویت یا فعالیت غیرقانونی باشد.

برای همین بازگردانی حساب‌های High-Risk نه‌تنها سخت‌تر،
بلکه کاملاً متفاوت از یک پیج عادی است.

در ادامه دقیقاً توضیح می‌دهیم این حالت چه تغییراتی ایجاد می‌کند و چرا بدون مسیر ایجنت، شانس موفقیت تقریباً صفر می‌شود.

۱) درخواست‌های معمولی بازگردانی نادیده گرفته می‌شود

در پیج‌های Low-Risk، مسیرهای کلاسیک مثل:

• Request Support
• Appeal Form
• Confirm Identity
• Recover via Email/SMS

کار می‌کنند.
اما در حساب‌های High-Risk، سیستم بسیاری از این درخواست‌ها را بدون بررسی انسانی نادیده می‌گیرد.

به این رفتار در اسناد داخلی متا گفته می‌شود:

Auto-Drop
یعنی درخواست دیده می‌شود اما وارد صف بررسی نمی‌شود.

برای کاربر این‌طور به‌نظر می‌رسد:

• «جواب نمی‌دهند»
• «فرم می‌فرستم ولی اتفاقی نمی‌افتد»
• «می‌نویسه We’ll review your request اما هیچ خبری نیست»

درواقع مشکل از فرم نیست؛
پیج در وضعیت ریسکی است و اجازه ورود به مرحله بررسی را ندارد.

۲) سختگیرانه‌تر شدن Identity Check (هویت‌سنجی چندمرحله‌ای)

در پیج‌های پرخطر، اینستاگرام دیگر به:

• ایمیل
• شماره تلفن
• پسورد

اعتماد نمی‌کند.
سیستم احساس می‌کند ممکن است همه این اطلاعات تغییر کرده باشد.

برای همین مراحل احراز هویت سخت‌تر می‌شود:

• Selfie Video Validation
• تطبیق حرکت سر با الگوریتم سه‌بعدی
• چک تطابق چهره با عکس‌های قدیمی در آرشیو
• بررسی سلفی با دیتابیس‌های امنیتی
• تشخیص فیلتر یا تصویر مصنوعی (Deepfake Detection)

هر بار که کاربر این مراحل را اشتباه انجام دهد یا سیستم شک کند،
ریسک حساب بیشتر می‌شود و بازگردانی سخت‌تر.

۳) محدود شدن دسترسی ایجنت‌های عادی و انتقال پرونده به لایه امنیتی

در حساب‌های معمولی، ایجنت‌های استاندارد می‌توانند:

• درخواست را بررسی کنند
• مسیر بازیابی را فعال کنند
• هویت را تأیید کنند

اما در پیج‌های فلگ‌شده، موضوع از کنترل ایجنت‌های عمومی خارج است.
پرونده به تیم‌هایی می‌رود که اسم داخلی‌شان Security Review Team است.

این تیم:

• پرونده‌ها را خیلی کمتر قبول می‌کند
• فقط در موارد خاص پاسخ می‌دهد
• به درخواست‌های زیاد حساس است
• با کوچک‌ترین تناقض، پرونده را Reject می‌کند

یعنی قدرت بازیابی تقریباً به صفر نزدیک می‌شود—مگر اینکه پیج از کانال ایجنت‌های دارای دسترسی امنیتی ارسال شود.

این همان دلیلی است که بسیاری از پیج‌های High-Risk علی‌رغم تلاش زیاد باز نمی‌گردند.

۴) فعال شدن سختگیرانه‌ترین نسخه Shadow Limits

وقتی پیج فلگ می‌شود:

• بازدید پست‌ها افت شدید پیدا می‌کند
• استوری‌ها به مخاطبان واقعی نمی‌رسند
• امکان لایک یا فالو محدود می‌شود
• حتی بازگردانی موفق هم مدتی طول می‌کشد تا ریچ عادی شود

در این حالت، سیستم در اصل می‌گوید:

«این حساب ممکن است آسیب‌دیده باشد.
تا زمانی که وضعیتش مطمئن نشده، تعاملش محدود می‌شود.»

این همان چیزی است که کاربران به‌عنوان Shadowban سنگین تجربه می‌کنند.

۵) فلگ شدن باعث می‌شود سیستم Recovery حس کند “مالک واقعی معلوم نیست”

یکی از مهم‌ترین دلایل پیچیده شدن بازگردانی این است که:

اگر سیستم فکر کند مالکیت حساب نامشخص است، اجازه بازگردانی نمی‌دهد.

وقتی چند رفتار مشکوک همزمان رخ دهد—مثل:

• ورود از کشور جدید
• تغییر ایمیل
• تغییر پسورد
• استفاده از VPN
• لاگین‌های متعدد
• دستگاه‌های متفاوت

سیستم به‌طور خودکار فکر می‌کند:

«شاید این اقدام برای سرقت حساب باشد، نه بازیابی.»

این دقیقاً نقطه‌ای است که تلاش‌های کاربر برای بازگردانی نتیجه نمی‌دهد و حتی گاهی وضعیت بدتر هم می‌شود.

۶) افزایش حساسیت به درخواست‌های مکرر (Request Sensitivity)

اگر کاربر:

• پشت سر هم Appeal ارسال کند
• چندین بار فرم را پر کند
• با IPهای مختلف درخواست بفرستد

سیستم حساس‌تر می‌شود.
در حساب‌های High-Risk این حساسیت چند برابر است.

به‌جای کمک، سیستم فکر می‌کند:

«این رفتار شبیه یک فرد غیرمجاز است که تلاش می‌کند سیستم را دور بزند.»

نتیجه؟
پیج وارد وضعیت Risk Escalation می‌شود و حتی اگر قابل بازیابی باشد، باز هم مسیر بسته می‌شود.

۷) فقط ۱ مسیر واقعی برای بازیابی High-Risk وجود دارد: ایجنت انسانی با سطح دسترسی امنیتی

در این سطح:

• الگوریتم اجازه ورود نمی‌دهد
• فرم‌ها بی‌اثر می‌شوند
• ایمیل‌ها پاسخی دریافت نمی‌کنند

تنها کسی که می‌تواند:

• فلگ را ریست کند
• ریسک‌اسکور را پایین بیاورد
• مالکیت را تأیید کند
• و مسیر بازیابی را باز کند

ایجنت واقعی متا است—نه ربات، نه فرم، نه پشتیبانی عادی.

به همین دلیل بازگردانی حساب‌های High-Risk یکی از تخصصی‌ترین سرویس‌های سی‌پرشین است و کاربران عادی عملاً به این مسیر دسترسی ندارند.

چه رفتارهایی بیشترین اثر را در High-Risk شدن حساب دارند؟

اکثر کاربران تصور می‌کنند فقط هک یا نقض قوانین محتوایی باعث می‌شود حساب در اینستاگرام پرخطر (High-Risk) علامت‌گذاری شود.
اما در واقعیت، سیستم امنیتی اینستاگرام چیزی شبیه یک «سنسور چندمرحله‌ای» است که کوچک‌ترین انحراف از رفتار طبیعی را ثبت و تحلیل می‌کند.
اگر این انحراف‌ها تکرار یا ترکیب شوند، حساب وارد وضعیت خطر می‌شود—even اگر قصد بدی وجود نداشته باشد.

در ادامه، ۱۰ رفتاری که بیشترین نقش را در افزایش Internal Risk Flag دارند، با تحلیل پشت‌صحنه هرکدام بررسی می‌شوند.

۱) ورود (Login) از چند کشور مختلف در زمان کوتاه

این یکی از قوی‌ترین سیگنال‌های خطر است.
وقتی سیستم ببیند:

• یک ورود از ایران
• یک ورود ۵ دقیقه بعد از آلمان
• یا ورود از دو قاره مختلف

به‌طور خودکار نتیجه می‌گیرد:

«کنترل حساب در دست یک فرد نیست.»

این سیگنال بیشتر از هر چیز دیگری باعث فعال شدن Checkpoint و Selfie Video می‌شود، چون شباهت زیادی به الگوی هکرها دارد.

۲) استفاده از VPNهای ناشناس، ارزان یا دیتاسنتر

اگر کاربر از VPNهایی استفاده کند که:

• IP آن‌ها در لیست اسپم باشد
• از دیتاسنترهای کرایه‌ای ارائه شوند
• بارها توسط هکرها استفاده شده باشند

سیستم به‌شدت حساس می‌شود.

اینستاگرام عاشق IP ثابت و خانگی است؛ از IP ناشناس متنفر است.

۳) استفاده از ربات‌ها، کروم‌اکستنشن‌ها و اتوماسیون‌های فالو/لایک

حتی اگر رفتار رباتی خفیف باشد،
سیستم آن را تشخیص می‌دهد.

فاکتورهایی که به‌شدت ریسک را بالا می‌برند:

• فالو/آنفالو سریع
• لایک‌های ۱۰۰تایی در دقیقه
• کامنت‌های تکراری
• DMهای انبوه
• اکستنشن‌های مدیریت خودکار

این رفتارها بیشترین سهم را در Risk Scoring دارند.

۴) ارسال پیام‌های مشابه به افراد زیاد (Mass DM)

حتی اگر پیام کاملاً واقعی باشد،
اگر الگوریتم تشخیص دهد:

• پیام یکسان
• به افراد متعدد
• در فاصله زمانی کوتاه

ارسال شده، سیستم یک امتیاز خطر ثبت می‌کند.
این الگو برای اینستاگرام = رفتار اسپمر.

۵) تغییرات ناگهانی در اطلاعات حساب (Email / Phone / Password)

یکی از رفتارهای بسیار حساس:

• تغییر ایمیل
• حذف شماره
• اضافه کردن شماره جدید
• تغییر پسورد پشت سر هم

سیستم فکر می‌کند حساب در معرض حمله است یا دست‌به‌دست شده.

به همین دلیل بعد از این اتفاقات:

• احتمال دیسبل شدن بالا می‌رود
• احتمال نیاز به سلفی ویدیو بیشتر می‌شود
• درخواست‌های بازیابی پاسخ نمی‌گیرند

۶) انتشار محتوای مرزی یا حساس (Borderline Content)

محتواهایی که در مرز قوانین هستند:

• خشونت
• موضوعات سیاسی
• محتوای جنسی ملایم
• موزیک‌های دارای محدودیت
• کلمات توهین‌آمیز

این‌ها ممکن است ریپورت واقعی دریافت کنند
و ریپورت واقعی = امتیاز خطر مستقیم.

۷) دریافت ریپورت‌های زیاد در زمان کوتاه

اگر ۵۰ نفر یک محتوا را ریپورت کنند،
از نظر سیستم:

• یا محتوا اشتباه و خلاف قوانین است
• یا حساب عمداً ایجاد دردسر کرده
• یا یک رفتار مصنوعی و هماهنگ وجود دارد

در هر سه حالت نتیجه: High-Risk Flag.

۸) تعامل با پیج‌های مشکوک، هک‌شده یا اسپم

ارتباطات پنهان یکی از پیچیده‌ترین بخش‌های الگوریتم است.

اگر:

• فالوورهای شما اسپمر باشند
• شما یک پیج مشکوک را فالو کنید
• از پیج شما وارد پیج‌های خطرناک شوند
• تعاملات غیرطبیعی با حساب‌های فلگ‌شده دیده شود

سیستم فکر می‌کند شما «در شبکه ریسک» هستید
و حساب را هم‌رده آن‌ها قرار می‌دهد.

۹) تلاش برای ورود با Device IDهای متعدد

Device ID هویت واقعی دستگاه است—چیزی فراتر از IP.

وقتی سیستم ببیند یک حساب:

• از چند دستگاه ناشناس
• بدون سابقه قبلی
• با الگوهای رفتاری متفاوت

ورود انجام می‌دهد،
به این نتیجه می‌رسد که کنترل حساب دست افراد مختلف است.

این یعنی → خطر بالا.

۱۰) Appealهای مکرر برای بازگردانی (Flooding Behavior)

کاربری که پشت‌سرهم درخواست بازگردانی می‌فرستد،
از نظر سیستم احتمالاً یک هکر یا فرد غیرمجاز است.

اینجا رفتار سیستم این است:

• درخواست‌ها کمتر بررسی می‌شود
• حساب بیشتر در حالت خطر می‌ماند
• بازگشت حساب سخت‌تر می‌شود

Ironically:
هرچه کاربر بیشتر تلاش کند، سیستم بیشتر مشکوک می‌شود.

برای همین است که بسیاری از کاربران ناخواسته حسابشان را «قفل دائمی» می‌کنند.

اینستاگرام بعد از فلگ شدن چه کارهایی انجام می‌دهد؟

وقتی یک حساب پرخطر (High-Risk) علامت‌گذاری می‌شود، اینستاگرام تنها یک هشدار ثبت نمی‌کند.
سیستم امنیتی یک‌سری واکنش‌های پی‌درپی فعال می‌کند تا:

• از انتشار محتوای احتمالی خطرناک جلوگیری کند،
• از آسیب بیشتر به کاربران جلوگیری شود،
• و از تصاحب شدن حساب توسط افراد غیرمجاز جلوگیری شود.

این رفتارها همیشه آشکار نیستند.
بسیاری از آن‌ها پشت‌صحنه فعال می‌شوند و کاربر فقط “نتیجه” را می‌بیند—نتیجه‌ای که معمولاً به شکل محدودیت، عدم پاسخ‌گویی، افت ریچ یا عدم امکان بازیابی ظاهر می‌شود.

در این بخش، دقیقاً مشخص می‌کنیم اینستاگرام پس از فلگ شدن چه نبض‌هایی را فعال می‌کند.

۱) فعال شدن Shadow Review – بررسی پنهان حساب بدون اطلاع به کاربر

اولین واکنش سیستم، ورود پیج به Shadow Review است.
این یعنی:

• الگوریتم محتوا و رفتار را زیر ذره‌بین می‌گذارد
• اما هیچ پیام یا اعلان به کاربر نمی‌دهد
• رفتار حساب با حساسیت بسیار بالا رصد می‌شود

در Shadow Review:

• هر حرکت شما بررسی می‌شود
• هر تعامل شما تحلیل می‌شود
• هر ورود به سیستم ثبت می‌شود

کاربر حس می‌کند “اینستاگرام قفل شده”،
در حالی که سیستم دقیقاً دارد تصمیم می‌گیرد:
«آیا این حساب قابل اعتماد است یا باید مسیر محدودیت ادامه پیدا کند؟»

۲) محدود شدن قابلیت‌های اکشن (Action Cooldown)

بعد از فلگ شدن، سیستم معمولاً اکشن‌ها را محدود می‌کند:

• فالو کردن
• آنفالو
• لایک
• کامنت
• ارسال پیام
• استفاده از استوری و تگ‌ها

چرا؟
چون حساب‌های پرخطر ممکن است برای:

• اسپم
• حملات رباتی
• فیشینگ
• کلاهبرداری

استفاده شوند.

محدودسازی اکشن‌ها یک قفل نیمه‌امنیتی است که سیستم تا زمان اطمینان آن را فعال نگه می‌دارد.

۳) کاهش شدید ریچ و ایمپرشن

وقتی پیج High-Risk شود:

• پست‌ها دیده نمی‌شوند
• استوری‌ها اولویت ندارند
• هشتگ‌ها کار نمی‌کنند
• اکسپلور حساب را نمایش نمی‌دهد

این اتفاق یک انتخاب عمدی از طرف الگوریتم است.
سیستم ترجیح می‌دهد محتوای حساب‌های پرخطر را به حداقل برساند تا:

• اگر هک شده باشند، آسیب گسترش نیابد
• اگر رفتار رباتی باشد، اثرگذاری کم شود
• اگر محتوا خلاف قوانین باشد، کمتر دیده شود

این دقیقاً همان چیزی است که کاربران به‌عنوان Shadowban سنگین تجربه می‌کنند.

۴) افزایش سخت‌گیری در Identity Verification

در حساب‌های فلگ‌شده، اینستاگرام دیگر به:

• ایمیل
• شماره
• گذرواژه

اعتماد نمی‌کند.
برای همین سیستم وارد مرحله هویت‌سنجی چندلایه می‌شود:

• Selfie Video Validation
• چک سه‌بعدی چهره
• تطبیق تصویر با آرشیو داخلی
• بررسی حرکت چشم و سر
• تشخیص Deepfake

اگر در هر مرحله کوچک‌ترین اختلاف باشد،
سیستم بازیابی را Reject می‌کند.

در پیج‌های High-Risk، حتی یک خطای ساده در Selfie Video ممکن است پرونده را برای همیشه قفل کند.

۵) انتقال پرونده به بخش امنیت (Security Escalation)

وقتی سیستم احساس کند رفتار شما باک است،
پرونده از دسترس تیم‌های عادی خارج می‌شود.

تیم Security Review بسیار سختگیر است:

• پرونده‌ها را بسیار کمتر قبول می‌کند
• فقط در شرایط خاص مداخله می‌کند
• به درخواست‌های مکرر مشکوک می‌شود
• پاسخ‌های عمومی نمی‌دهد
• و با کوچک‌ترین تناقض، بازگردانی را رد می‌کند

این همان نقطه‌ای است که کاربران می‌گویند:

«هر کاری می‌کنم هیچ جوابی نمیاد.»

چون سیستم اجازه مداخله را به تیم‌های عادی نمی‌دهد.

۶) مسدود کردن مسیرهای کلاسیک بازگردانی (Form Suppression)

وقتی حساب پرخطر باشد:

• Appeal Formها بی‌اثر می‌شوند
• ایمیل‌های پشتیبانی پاسخ داده نمی‌شوند
• درخواست‌های In-App وارد صف بررسی نمی‌شوند

اینستاگرام این مسیرها را مسدود می‌کند تا جلوی سوءاستفاده گرفته شود.
برای کاربر نتیجه این است:

«هر چی فرم می‌فرستم هیچ اتفاقی نمی‌افته.»

نه به‌خاطر مشکل در فرم؛
بلکه به‌خاطر مسدود بودن مسیر.

۷) حساسیت اضافه به رفتارهای جدید

بعد از فلگ شدن، سیستم هر رفتارکاربر را با یک استاندارد چند برابر سختگیرانه‌تر می‌سنجد.

نمونه‌ها:

• یک فالو اشتباه → هشدار امنیتی
• یک فعالیت زیاد → محدودیت
• یک ورود اشتباه → سلفی ویدیو
• یک تغییر اطلاعات → افزایش ریسک

اگر رفتار کاربر در این دوره منطقی نباشد،
پیج وارد وضعیت Critical Risk می‌شود و تقریباً غیرقابل بازیابی است.

چگونه از فلگ شدن جلوگیری کنیم و در صورت High-Risk شدن چه باید کرد؟

جلوگیری از فلگ شدن پیج، همیشه آسان‌تر و سریع‌تر از بازگردانی آن است.
وقتی حساب وارد وضعیت High-Risk شود، اینستاگرام عملاً آن را به عنوان یک «منبع بالقوه خطر» می‌بیند و دسترسی‌ها محدود می‌شود.
اما خوشبختانه بخش بزرگی از این مسیر قابل پیش‌بینی و مدیریت است.
در این بخش می‌بینیم چطور با رفتارهای درست می‌توان به‌طور کامل از فلگ شدن جلوگیری کرد، و اگر این اتفاق افتاد، چگونه مسیر صحیح بازگردانی را انتخاب کنیم.

۱) رفتار اینترنتی پایدار؛ مهم‌ترین اصل پیشگیری

اینستاگرام عاشق ثبات است.
اگر همیشه:

• از یک IP مشخص
• با یک دستگاه
• از یک کشور ثابت
• در بازه‌های زمانی منطقی

وارد حساب شوید، احتمال فلگ شدن به‌شدت پایین می‌آید.

نکته مهم این است:
ورود از کشورهای مختلف یا استفاده از VPNهای ناشناس، حتی اگر نیت خرابکاری نباشد، یکی از قوی‌ترین محرک‌های امنیتی است.
هر تغییری که نشان دهد کنترل حساب «نامطمئن» است، در سیستم ریسک ایجاد می‌کند.

۲) استفاده نکردن از ربات، اتوماسیون و اکستنشن‌ها

کافی است یک بار رفتار رباتی از دید الگوریتم ثبت شود تا سیستم آن را به عنوان یک نشانه خطر دائمی ذخیره کند.
حتی ابزارهای به ظاهر ساده مثل:

• Auto-like
• Auto-DM
• Auto-follow
• Story-viewer

می‌توانند حساب را به سرعت وارد دسته پرخطر کنند.

اگر نیاز به مدیریت حرفه‌ای دارید،
به جای ابزارهای مشکوک، باید از روش‌های دستی یا اپلیکیشن‌های رسمی اینستاگرام استفاده شود.

۳) مدیریت محتوا در مناطق حساس؛ متنی، سیاسی، جنسی، یا قابل گزارش

ریپورت کاربران یکی از قوی‌ترین سیگنال‌های امنیتی است.
کاربران عادی متوجه نمی‌شوند که حتی تعداد کمی ریپورت واقعی، کافی است تا حساب شما وارد Shadow Review شود.

برای جلوگیری از این اتفاق:

• از انتشار محتوای بحث‌برانگیز بدون شناخت مخاطب پرهیز کنید
• از شوخی‌های مرزی (Borderline) استفاده نکنید
• هشتگ‌های اشتباه یا پرفشار استفاده نکنید

محتوای «ایمن» بهترین محافظ حساب است.

۴) اطلاعات حساب را با آرامش و فاصله زمانی تغییر دهید

یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات کاربران این است که:

• ایمیل را تغییر می‌دهند
• شماره جدید اضافه می‌کنند
• بلافاصله پسورد عوض می‌کنند
• سپس وارد حساب می‌شوند
• و بعد از چند دقیقه با VPN وارد می‌شوند

چنین رفتاری در نظر الگوریتم = تلاش برای تصاحب حساب.

برای جلوگیری از فلگ شدن:

• فقط یکی از اطلاعات را تغییر دهید
• ۴۸ ساعت به حساب فرصت بدهید
• ورودها را روی یک دستگاه نگه دارید
• از IP ثابت استفاده کنید

این الگو در سیستم امنیتی کاملاً طبیعی محسوب می‌شود.

۵) اگر حساب فلگ شد، فعالیت شدید را فوراً متوقف کنید

بسیاری از کاربران وقتی محدودیت می‌بینند، رفتار غلط را تکرار می‌کنند:

• بارها درخواست بازگردانی می‌فرستند
• پشت‌سرهم Appeal ارسال می‌کنند
• چند بار سلفی ویدیو انجام می‌دهند
• با دستگاه مختلف وارد حساب می‌شوند
• از VPNهای مختلف استفاده می‌کنند

این رفتارها وضعیت را بدتر می‌کند زیرا آن را به شکل تلاش برای نفوذ یا تقلب می‌بیند.

در وضعیت High-Risk باید:

• ۴۸ تا ۷۲ ساعت هیچ فعالیت غیرضروری انجام نشود
• فقط از یک دستگاه استفاده شود
• فقط یک IP ثابت استفاده شود
• هیچ فرم تکراری ارسال نشود

این کار باعث می‌شود بخشی از حساسیت سیستم کاهش یابد.

۶) بازیابی حساب‌های پرخطر نیازمند مسیر حرفه‌ای است

فرم‌های عمومی بازیابی برای حساب‌های Low-Risk طراحی شده‌اند.
در حساب‌های پرخطر، این مسیرها در سیستم متا مسدود هستند و به مرحله بررسی نمی‌رسند.

تنها مسیر واقعی بازیابی در این حالت:

• دسترسی ایجنت متا
• ریست کردن فلگ داخلی
• کاهش Risk Score
• باز کردن مسیر Identity Review

است.
دلیل اینکه بسیاری از کاربران ماه‌ها تلاش می‌کنند و نتیجه نمی‌گیرند همین است:
مسیر اشتباه را می‌روند.

۷) بازگردانی پس از فلگ موفقیت‌آمیز است… اگر پرونده درست مدیریت شود

اگر حساب به‌درستی وارد مسیر تخصصی شود:

• فلگ پاک می‌شود
• هویت تأیید می‌شود
• اکشن‌ها باز می‌گردند
• Shadowban برداشته می‌شود
• ریچ به حالت نرمال برمی‌گردد

اکثر پیج‌های High-Risk قابل نجات هستند—به شرطی که از همان ابتدا رفتار اشتباه ادامه داده نشود.

برای مشاوره یا بازیابی حساب‌های فلگ‌شده یا دیسبل‌شده:
📞 09127079841

Zahra Abdoli

زهرا عبدلی، نویسنده‌ی محتوای فارسی در تیم سی‌پرشین است؛ فردی که با دقت و مسئولیت، نقش مؤثری در تولید محتوای هدفمند و معتبر برای برند ایفا می‌کند. او بخشی از مسیر رشد و کیفیت ماست.